Dapper en eenzaam staat hij daar,
Te midden van zijn soortgenoten
Een buitenbeentje is hij wel,
Met zijn lichte kleurtje.

Zijn bruine neefjes
drommen samen
Misschien praten ze over hem,
Lachen hem uit
Om zijn lichte huid.

Toch staat hij daar
Als een lichtend lampje,
Fier op zijn plek
Zijn licht valt op hun hoedjes.
Ze merken het niet.
Zijn druk
Met kijken naar hun voetjes.