Psychologische thriller

De verdwenen meisjes van Willowbrook

| rienleest

Auteur: Ellen Marie Wiseman

(The Lost Girls of Willowbrook)

Paperback, 320 pagina’s

Isbn: 97890 239 61437

Verschijningsdatum: 6 december 2022

Uitgeverij Mozaïek, Utrecht

Korte inhoud:
Rosemary en Sage Winters zijn een eeneiige tweeling. Sage woont, nadat haar moeder om het leven is gekomen bij een auto ongeluk, bij haar stiefvader Alan. Haar zusje Rosemary is een paar jaar eerder overleden aan een longontsteking. Omdat haar eigen vader is weggegaan, gaat Sage ervan uit dat hij niets meer met haar te maken wil hebben. Op een dag doet Sage echter een schokkende ontdekking: Rosemary is helemaal niet dood! Ze blijkt te zijn opgenomen in Willowbrook, een psychiatrische inrichting, en is daar als vermist opgegeven. Sage besluit onmiddellijk om mee te helpen in de zoektocht naar haar zusje en stapt op de bus naar Willowbrook. Daar aangekomen wacht haar een nare ontvangst: ze wordt aangezien voor Rosemary en meteen opgesloten op Afdeling Zes, zonder dat er ook maar iemand naar haar luistert.

Afdeling Zes blijkt een grote nachtmerrie te zijn: honderden vrouwen en meisjes leven daar in erbarmelijke omstandigheden en worden misbruikt en mishandeld. Sage is radeloos: wat is er gebeurd met Rosemary? Is er iemand in Willowbrook die ze kan vertrouwen? En is seriemoordenaar ‘Cropsey’, waarover allerlei verhalen de ronde doen, maar een verzinsel, of bestaat hij echt?

Ze verkeert in de veronderstelling dat het misverstand snel is opgelost, maar komt bedrogen uit. Er is niemand die haar gelooft en niemand die ziet dat zij haar zusje niet is. Uiteindelijk weet ze het vertrouwen te winnen van Eddie, één van de conciërges die bijna iedere dag komt schoonmaken op de afdeling, en na veel gedoe weet ze eindelijk te ontsnappen. Tijdens haar ontsnapping doet ze echter een gruwelijke ontdekking, waarna ze weer wordt opgepakt en opgesloten in een isoleercel. Na nog een aantal dagen in de inrichting te hebben doorgebracht keert haar lot en kan ze eindelijk naar huis.

Weer thuis doet ze opnieuw een afgrijselijke ontdekking, die alles aan het wankelen brengt. Inmiddels druppelt langzaam naar buiten hoe het er in Willowbrook aan toe gaat, en tenslotte, als alles aan het licht is gekomen, komt er een keer in het lot van de duizenden patiënten die in het enorme complex zijn opgesloten.

Willowbrook
Het is bijna niet te voor te stellen dat Willowbrook echt heeft bestaan: gedurende de periode van 1947 tot 1987 leefden er meer dan 5000 psychiatrische patiënten in mensonterende omstandigheden, verdeeld over 40 gebouwen op het enorme terrein. Ze werden mishandeld, misbruikt en er werden allerlei medische experimenten op hen uitgevoerd. De beschrijvingen doen denken aan de verhalen over de concentratiekampen in WOII.

Wat ik ervan vond:
Ik vond het geen fijn boek om te lezen. Hoewel Willowbrook echt heeft bestaan en de levensomstandigheden er gruwelijk waren, had het van mij een tandje minder gemogen. Ook zonder de herhalende beschrijvingen over naakte, incontinente patiënten, poep op de muren, bruine plasjes op de vloer, de ondraaglijke stank, en andere smerigheid op de afdeling had de auteur haar punt kunnen maken. Het boek is absoluut niet geschikt voor tere zieltjes. Persoonlijk kan ik veel hebben, maar af en toe werd het zelfs mij te gortig! Daarnaast vond ik Sage erg naïef: telkens weer gaat ze ervan uit dat haar probleem snel opgelost wordt en dat ze iemand kan overtuigen van het feit dat ze niet haar zusje is. Op den duur vond ik dat niet meer geloofwaardig. Ook dr. Baldwin, haar ‘behandelaar’, vond ik ongeloofwaardig; Sage werd, heel cliché, wel heel makkelijk platgespoten en opgesloten elke keer. Om sommige plotwendingen te faciliteren, zijn de omstandigheden af en toe wel erg toevallig en dichtgetimmerd; er wordt op deze manier weinig aan de fantasie van de lezer overgelaten. De echte vader van Sage is nauwelijks in beeld, maar komt aan het eind van het verhaal ineens opdagen, eind goed al goed.

Titel:
Doet in eerste instantie denken aan een heleboel verdwenen meisjes. In het verhaal gaat het echter alleen om Rosemary. In plaats van ‘verdwenen’ had misschien beter voor ‘verloren’ gekozen kunnen worden: de meisjes en vrouwen van Willowbrook waren inderdaad totaal verloren. Verloren in hun krankzinnigheid, verloren voor de wereld, er was niemand die zich iets van hun lot aantrok en degenen die er iets van durfden te vinden werd de mond gesnoerd.

Conclusie:
Ik wist niet van het bestaan van Willowbrook af en vond het behoorlijk schokkend om erover te lezen. Het is echter de vraag of deze thrillerachtige vorm, die bovendien slecht is uitgewerkt, het echte verhaal van Willowbrook recht doet: de inhoud is ondergeschikt aan de vorm en de hoofdpersonen komen niet echt tot hun recht. Dat is jammer. De echte, voormalige bewoners van Willowbrook verdienen beter!

De stilte van de witte stad

| rienleest

Auteur: Eva García Sáenz de Urtiri
Isbn: 9789400511224
Verschijningsdatum: 09-07-2019
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers.

Een stad in Spaans Baskenland; een reeks bizarre moorden; een profiler en een tweeling. Dit zijn de ingrediënten voor dit razend spannende verhaal.

Twintig jaar geleden arresteerde de ene tweelingbroer de andere voor een reeks moorden die plaatsvond in de stad Vitoria. Zijn broer ging achter slot en grendel.
Maar dan vindt er een moord plaats die verdacht veel gelijkenis vertoont met die van twintig jaar geleden. En als er kort daarna hetzelfde gebeurt weet inspecteur en profiler Unai López de Ayala het zeker: dit is gedaan door dezelfde moordenaar als toen. Er is echter één probleem: die zit nog in de gevangenis en heeft geen contact met de buitenwereld… Vanaf dat moment word je meegesleurd in deze intelligente thriller en wil je niet meer stoppen met lezen.

De auteur vertelt dit verhaal vanuit het perspectief van inspecteur Ayala, die net iets meer weet dan wij als lezer, omdat hij achteraf over de gebeurtenissen vertelt, waardoor het verhaal af en toe ondraaglijk spannend wordt. Parallel aan zijn verslag van de gebeurtenissen ontwikkelt zich nog een tweede verhaallijn, waardoor langzaam duidelijk wordt hoe de vork in de steel zit. Hoewel… iedere keer als je, net als Unai, denkt dat je op het goede spoor zit, word je toch weer op het verkeerde been gezet en blijf je verbijsterd maar weer verder lezen.

Het enige minpuntje vond ik het ‘en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig’ happy end.
Het doet afbreuk aan het verder zo knap gecomponeerde verhaal en is eigenlijk een beetje een anti-climax. Maar ondanks dat is dit een absolute aanrader; ik ga snel verder in het tweede deel van deze trilogie: ‘De riten van het water’.

Niet alles is vergeten

| rienleest

image

Auteur: Wendy Walker

Oorspronkelijke titel: All is not forgotten

Verschenen: september 2016

Aantal pagina’s: 318

Korte Samenvatting: Een psychiater doet verslag van een complexe verkrachtingszaak, maar raakt er onverwacht persoonlijk bij betrokken.

 

 

 

Alwetende verteller

Het verhaal wordt verteld vanuit het gezichtspunt van een psychiater, die een hele complexe verkrachtingszaak behandelt. De psychiater, als alwetende verteller, geeft zo nu en dan stukjes informatie prijs over het verloop van het verhaal, waar hij dan zegt later op terug te komen. Dit maakt dat je door wilt blijven lezen. Ook stelt hij je tijdens zijn relaas een aantal persoonlijke vragen, die maken dat je je sterk betrokken voelt bij het verhaal en je in goed in kunt leven in de personages.

Herinneringen wissen

De controversiële behandeling waar in het verhaal gebruik van wordt gemaakt, is nog geen bestaande behandeling, maar er bestaan wel verregaande onderzoeken op dit gebied voor de behandeling van ernstige trauma’s. En het is de vraag of dit uiteindelijk wel zo effectief zal zijn, want het menselijk geheugen is uiterst complex. Je kunt misschien denken dat het goed is voor de patiënt om traumatische gebeurtenissen uit het geheugen te wissen, maar de emotionele en fysieke herinnering blijft en kan op deze manier niet aan de feiten gekoppeld worden en dus ook niet verwerkt worden. Bovendien is het geheugen te manipuleren door het inplanten van valse herinneringen.

Herinneringen terughalen

Al deze aspecten komen aan bod in dit knap geconstrueerde verhaal, waarin de hoofdpersoon na een gruwelijke verkrachting een medicijn toegediend krijgt dat haar herinneringen aan die gebeurtenis volledig uitwist. Het meisje krijgt echter last van allerlei psychische en fysieke klachten. Na een zelfmoordpoging komt ze onder behandeling bij een knappe psychiater, die gaat proberen om de herinnering aan de gebeurtenis weer boven te krijgen, zodat ze die kan verwerken en verder kan met haar leven. Deze psychiater heeft al veel vooruitgang geboekt bij een oorlogsveteraan, die ditzelfde middel kreeg toegediend na een traumatische ervaring in Irak.

Trauma’s

Doordat de psychiater zijn verslag doorspekt met zijn ervaringen en verslagen van de patiënten die hij in zijn carrière heeft behandeld, krijg je een goed inzicht in de verschillende psychische ziekten en persoonlijkheidsstoornissen waar mensen onder kunnen lijden. Ook de verschillende dynamieken die spelen in relaties en gezinnen komen aan bod. Een traumatische gebeurtenis of een gebroken jeugd hebben namelijk niet alleen invloed op het slachtoffer zelf, maar trekken ook hun spoor in de levens van de gezinnen en geliefden daaromheen.

Manipulatie

Op een slimme manier gebruikt de psychiater zijn kennis en ervaring om mensen te manipuleren als blijkt dat hij en zijn gezin plotseling persoonlijk betrokken lijken te raken bij de zaak. Uiteindelijk vinden niet alleen zijn patiënten genezing voor hun innerlijke wonden, maar ook de psychiater zelf.

Wat ik ervan vind

Het duurde even om in het verhaal te komen, in het begin was het vrij verwarrend om te ontdekken wie het verhaal vertelt. Maar het is fascinerend om te lezen over de werking van het geheugen en allerlei psychologische processen. Dit komt in het boek uitgebreid aan bod en wordt op een boeiende manier gebracht. Toen ik er eenmaal in zat wilde ik niet meer stoppen met lezen!