Zee

Ik stap uit de auto en een paar meter voor me zie ik het water glinsteren in wel tien tinten blauw. De wind waait in mijn gezicht en brengt de geur van zee met zich mee. Waar die precies uit bestaat kan ik moeilijk omschrijven, maar het is onmiskenbaar ZEE. Ik adem diep in en een groot geluksgevoel maakt zich van mij meester. Het liefst zou ik mijn schoenen uittrekken en als een klein kind het strand op rennen, maar ik beheers me. Hier wil ik ten volle van genieten. Elk geluid, elke geur en elk gevoel wil ik in me opnemen. Voor straks, als het weer winter is en ik thuis depressief zit te wezen.

Ik loop het strand op. Nu trek ik wel mijn schoenen uit, want ik wil het zand tussen mijn tenen voelen. Het is eb, de zee is ver weg en voor me ligt het brede strand. Langzaam begin ik te lopen, hier en daar een prachtige schelp oprapend. Zo mooi hebben we ze thuis aan het Noordzeestrand niet! Ik stap in een getijdenpoeltje. Het zand is hier geribbeld. Dat voelt fijn aan onder mijn voeten. Ik buk me om een schelp op te vissen. Vanuit het water kijkt een eigenwijs krabje met ogen op steeltjes mij argwanend aan. Ik kijk terug en ben gelukkig.