Auteur: Marilynne Robinson
Genre: vertaalde literaire roman
Uitgever: Singel Uitgeverijen/Arbeiderspress
ISBN: 9789029538749
Aantal pagina’s: 272
Verschijningsdatum: 10-03-2015
Het verhaal gaat over een meisje dat als klein kind ernstig verwaarloosd, mishandeld en misschien zelfs misbruikt werd. Nadat ze op vierjarige leeftijd een nacht op de veranda is achtergelaten, wordt ze gevonden door een vrouw (Doll), die daar altijd komt werken. De vrouw kan het niet meer aanzien en neemt haar mee. Jarenlang leiden ze een zwervend bestaan, want Doll wil niet het risico lopen dat ze gepakt wordt en dat Lila weer terug moet naar dat huis. Lila wordt volwassen en Doll sterft. Na veel omzwervingen komt ze terecht in het dorpje Gilead en leert een oude dominee kennen. Er ontwikkelt zich een bijzondere relatie tussen hen en uiteindelijk trouwt ze met hem. Maar Lila heeft geleerd om niemand te vertrouwen en maakt voortdurend plannen om weg te gaan. De oude man is echter bijzonder liefhebbend en geduldig en laat haar alle ruimte om weg te gaan als ze dat wil. Met als gevolg dat ze toch telkens blijft. De man is een soort vaderfiguur voor haar en ze voelt zich heel veilig bij hem, ook al zegt ze voortdurend dat ze hem niet kan vertrouwen. In het verleden maakte Lila plannen om ergens een baby te stelen en dan weg te lopen en hetzelfde leven te leiden dat ze met Doll heeft gekend. Dat is het leven waarin ze zich thuis voelt. Dan wordt ze zwanger en krijgt een eigen kind. Eigenlijk kan ze haar eigen geluk niet geloven en ze blijft plannen maken om samen met het kind weg te lopen.
Eenzaamheid
Eenzaamheid is een groot thema in dit boek. Een eenzaam kind wordt meegenomen door een eenzame vrouw en ontmoet een eenzame man, wiens vrouw en kind gestorven zijn. Zijn zij in staat elkaars eenzaamheid op te heffen?
Hoewel Lila vrijwel ongeletterd is, stelt ze zich voortdurend vragen over de zin van het bestaan en herkent ze haar eigen eenzaamheid en verworpenheid in de Bijbelse verhalen die ze leest. Ook worstelt ze met het feit dat gelovigen naar de hemel gaan en dieven en moordenaars veroordeeld worden tot de hel. Want juist met die laatste groep mensen heeft zij geleefd. Ze kende hen als goede mensen, die door omstandigheden tot slechte dingen gedwongen werden. En ze wil niet naar de hemel gaan als Doll daar niet is, die haar gestolen heeft en een man heeft gedood. Dan heeft het voor haar geen zin.
Ondanks het leven dat ze nu leidt, de liefde waarmee de dominee haar omringt en de geboorte van haar kind, blijft Lila ten diepste eenzaam.
Schuld:
Een mes is het enige voorwerp dat haar aan haar verleden herinnert. Lila erfde het van Doll en het speelt een grote, symbolische rol in het verhaal. Lila piekert erover of ze het weg zal doen of niet, maar uiteindelijk besluit ze het te houden en het later aan haar kind te geven. Want:
Er bestond geen manier om je van schuld te ontdoen, geen fatsoenlijke manier om er afstand van te nemen.
Wat ik ervan vond:
Het verhaal is geschreven als een doorlopend hoofdstuk en soms lastig te volgen vanwege de gedachtesprongen die Lila voortdurend maakt tijdens haar filosofische overpeinzingen. De beschrijvingen van het landschap en de natuur zijn echter levendig en aantrekkelijk.
Een pittig boek, maar zeker de moeite waard als je graag filosofeert en nadenkt over het leven.